Kişisel Koruyucu Donanım (KKD) Nedir? Ne İşe Yarar?

Çalışanı, sağlık ve güvenlik açısından, tehlikelerden korunma sağlaması amacıyla kullanılan, giyilen, tutulan veya takılan alet, cihaz, araç ve gereçler bütünün ifade eder.

Kişisel Koruyucu Donanımlar Yönetiminde İşverenin Sorumlulukları

Risk değerlendirilmesi yapıldıktan sonraki aşamada işverenler kişisel koruyucu donanımları çalışanlara ücretsiz olarak vermek zorundadırlar.
İşveren, kişisel koruyucu donanımları hangi risklere karşı kullanılacağı konusunda temsilcileri ya da kullanıcıları bilgilendirip, bu donanımlar konusunda gerekli eğitimi sağlamakla yükümlüdürler.
İşverenler “Kişisel Koruyucu Donanımların İşyerlerinde Kullanılması Hakkında Yönetmelik” içeriğinde bulunan konulara göre bilgilendirme yapmalı ve bu yönetmeliğe uygun görüş ve katılım sağlamalıdır.

Kişisel Koruyucu Donanımlar Yönetiminde Çalışanların Sorumlukları

İşçiler aldıkları eğitim doğrultusunda talimatlara ve kurallara uymak zorundadırlar.
Kişisel Koruyucu Donanımlarda eksik ve arıza görmeleri durumunda işverene bilgi vermekle yükümlüdürler.
İşçiler kullanmış oldukları ekipmanları doğru bir şekilde etkin olarak kullanmalı, bakım ve temizliklerini kendileri sağlamalıdırlar. Gerek görüldüğü takdirde yeni ekipmanlarla değiştirmelidirler.

Kişisel Koruyucu Donanımlar EN Standartları

KATEGORİZASYON

Kişisel Koruyucu Donanım (KKD) kullanıcıyı bir veya birden fazla tehlikeden korur.

Tehlikeye maruziyet yaralanmalara sebep olabilir. Riskin derecesine bağlı olmak üzere, 3 kategori tanımlanmıştır.

Kategori I: Daha az ciddi yaralanmalar
Kategori II: Geri kalan yaralanma derecelerini özetler. (Kategori I veya III olmayan )
Kategori III: Geri döndürülemez sağlık sorunu ve/veya ölüme yol açabilecek çok ciddi yaralanmalar.

Bu kategorilerin işlevine bağlı olarak; üreticiler veya Avrupa Birliğindeki yasal temsilcileri, KKD’lerini Avrupa pazarına sunabilmek için katı prosedürler izlemek zorundalar.

Kategori I: Basit tasarım : Uygunluk beyanı (Declaration of Conformity) üreticinin kendi sorumluluğundadır. Basit tasarımlı KKD’nin Direktifin güvenlik gerekliliklerine uyumlu olduğunu onaylamak zorundadır. Üreticinin sadece EC Uygunluk Beyanı tamamlaması gerekmektedir.
Kategori II: Üreticinin Uygunluk beyanı, onaylanmış akredite kuruluşun bir kkd modeline EC (AT) Tip inceleme sertifikası hazırlaması sonrasında oluşur.
Kategori III: Onaylanmış akredite kuruluşun EC(AT) Tip inceleme sertifikası hazırlaması ve onaylanmış akredite kuruluş tarafından (sertifikayı hazırlayan ya da farklı bir onaylanmış akredite kuruluş olabilir); üretilmiş KKD için kalite kontrol yapımı sonrasında, üretici kkd modeline göre uygunluk beyanı sunabilir.
Kategori II, III Kkd için, iki adımlı uygunluk değerlendirme prosedürü uygulanmalıdır.
Öncelikle KKD, Akredite Onaylanmış kuruluş tarafından EC (AT)tipi incelemeye tabi tutulur.
Daha sonra üreticinin şu iki seçenek arasında seçim yapması gerekmektedir.
Bitmiş ürüne “EC(AT) kalite kontrol sistemi.
Ya da “izleme yoluyla ürünün EC (AT) kalitesinde olmasını sağlama sistemi”

Sertifika süreci uygun ve doğru şekilde tamamlandıktan sonra üretici (veya AB’deki yetkili temsilcisi, CE işaretini KKD’ye basmalıdır (ya da iliştirmelidir). CE işareti KKD’nin tahmini kullanım süresi boyunca görünür, okunaklı ve silinemez olmalıdır.

STANDARDİZASYON

Standardizasyon teknik standartları geliştirme ve uygulama sürecidir. Standardizasyon süreci ile güvenlik, kalite, devamlılık vs. gibi konuların arttırılmasına yardımcı olur. KKD harmonize standartları EU Commission sitesinde güncel olarak bulunabilir.

KKD ürün gruplarına ayrılır ve her ürün grubu için farklı standartlar mevcuttur. Standartlar ulusal, bölgesel veya uluslararası olabilir. Örneğin;

EN: Bölgesel: Avrupa için.
ISO: Uluslararası.
EN/ISO Kombinasyonu: Avrupa’da ve uluslararası olarak uygulanabilir.